Opinie o oponach Gislaved Ultra Speed 2

Rodzaj bieżnika

Bieżnik asymetryczny – bezpieczeństwo i dobre osiągi

Pierwsze opony osobowe asymetryczne pojawiły się w latach 90 tych XX wieku. Stosowane były wtedy w samochodach o wysokich osiągach. Dzisiaj występują również w segmencie opon klasy średniej. Do niedawna opony asymetryczne występowały wyłącznie jako opony letnie. Intensywne prace nad rozwojem opon sprawił, że obecnie występują one również w ofercie zimowej. Rożnica w rodzaju bieżnika to nie tylko efekt wizualny. Różne kształty bloków oraz ich rozmieszczenie pozwalają na dopasowanie do konkretnego typu auta. Odpowiednio dobrane opony to zwiększenie poziomu bezpieczeństwa i poprawienie osiągów.

Jak rozpoznać opony asymetryczne?

Opona asymetryczna składa się z dwóch różnych części. Zewnętrzna strona bieżnika zazwyczaj zbudowana jest z większych klocków bieżnika. Odpowiada ona za osiągi na suchej nawierzchni i stabilność. Natomiast wewnętrzna jego część ze względu na układ i ilość rowków odpowiada za przyczepność podczas hamowania na mokrej nawierzchni- szybko i skutecznie odprowadza wodę. Opony asymetryczne często posiadają masywny, centralny klocek zapewniający stabilność w czasie jazdy na prostej drodze. Taki model opony nie może być dowolnie montowany a tylko zgodnie z wytycznymi producenta. Po obu stronach opony umieszczone są napisy: INSIDE – opona powinna być skierowana tym oznaczeniem do wewnątrz i OUTSIDE – opona powinna być skierowana tym oznaczeniem na zewnątrz.

Zalety bieżnika asymetrycznego

Ogromną zaletą opon asymetrycznych jest połączenie osiągów, których uzyskanie byłoby niemożliwe w przypadku opon kierunkowych lub symetrycznych. Odpowiednio opracowany układ rzeźby bieżnika asymetrycznego wpływa na kształt odcisku opony na powierzchni kontaktu z podłożem. To właśnie ten element jest bardzo istotny jeśli chodzi o ryzyko powstawania zjawiska aquaplaningu. Dzięki temu umożliwiają pewniejsze i szybsze pokonywanie zakrętów. Opony asymetryczne potrafią dorównywać osiągami oponom kierunkowym na mokrej nawierzchni, przewyższając je jednocześnie na suchej drodze.